İnsanlar iş kurarken güvenilir insanlarla birlikte
olmak, çalışmak ve işbirliği yapmak ister. Bu sebeple ya kardeşleriyle işe
girişir, ya eşiyle, ya çocuklarıyla, ya kayınbiraderiyle, ya eniştesiyle, ya
kuzenleriyle, ya yakın akrabalarıyla, ya da yakın arkadaşlarıyla… Birinci
dereceden akrabalarla ortaklık yapılarak girişilen işlerden aile şirketleri
doğar.
Aslında birbiriyle akrabalık bağı olmayan kişilerin
kurduğu şirketlerin başarı oranı ile aile şirketlerinin başarı oranı arasında
fark yoktur. Ama akrabalık bağı güven artırıcı bir unsur olduğu için insanlar
ortak olarak akrabalarını seçerler. Ayrıca akrabalar arasındaki dürüstlüğün ve
dayanışmanın derinliği, arkadaşlar arasındakinden daha güçlüdür. Bu yüzden
insanlar genelde arkadaşlarıyla değil, akrabalarıyla ortak olur.
Aile şirketlerinde hissedar olan olmayan aile fertleri
fedakarca ve işi sahiplenerek çalışır. Bu da başarıyı (cirosal büyümeyi ve
karlılığı) getirir.
Aile şirketlerinde “biz” yaklaşımı, “ben” yaklaşımına
üstün geldiği için karlılık çoğunlukla sermayeye ve yatırıma aktarılır. Bu da
büyümeyi ve gelişmeyi sağlar.
Aile şirketlerinde kararlar hızlı alınır. Akıllı
düşünesiye kadar deli karşıya geçermiş misali onların bu hızlı karar alma
kültürleri fırsatları yakalamalarına neden olur. Ama üzerinde yeterince
düşünülmeden, araştırma ve fizibilite yapılmadan, hızlı alınan kararlar bazen
isabetsiz olabilir.
Aile şirketleri hızlı harekete geçer. Erken kalkan yol
alır misali onların bu hızlı tepki vermeleri avantaj yakalamalarını sağlar. Ama
plansız, programsız, hazırlıksız eyleme geçmek bazen hayal kırıcı sonuçlara yol
açabilir.
Aile şirketleri az kadrolarla ve az departmanla
çalışır. Aile fertleri her işe ve her role soyunarak işleri bitirir. Ama zaman
geçtikçe ve işler büyüdükçe bu durum aile fertleri üzerinde yıpranmaya ve
huzursuzluğa neden olur. Az kişiyle çok iş yapmak marifet değildir, yeterli sayıda
kişiyle gereken işleri yapmak marifettir. Az kişiyle çok iş yapmaya çalışan
aile şirketleri yetenekli kadrolar biriktiremez, modern işletmelerin ihtiyacı
olan departmanları kuramaz. Bunları yapamayınca da kurumsallaşamaz.
Aile şirketi olmak bir handikap değil, avantajdır. Aile
şirketi olmak problem değildir. Modern yönetim tekniklerini kullanmamak,
profesyonel düşünmemek ve kurumsallaşamamak problemdir.
Modern yönetim tekniklerini kullanabilen, profesyonel
düşünebilen, vasıflı kişileri kadrosuna katabilen/tutabilen ve kurumsallaşmayı
başarabilen aile şirketleri başarılı olabilmektedir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder